Namaszczenie chorych - przygotowanie
Sakrament chorych jest udzielany zawsze ilekroć zajdzie taka potrzeba i zostanie wezwany kapłan.
Przygotowanie chorego i jego pokoju:
- chorego należy ubrać czysto (z wyjątkiem nagłych wypadków),
- pokój powinien być wysprzątany,
- stół nakryty białym obrusem,
- na stole powinny być: krzyż, świece (przynajmniej jedna), woda święcona na talerzu i kropidło ; tamponiki z waty + plasterek cytryny (do dokonania przez księdza lavabo po namaszczeniu), czysta woda w szklance i łyżeczka (do ewentualnego popicia przez chorego),
- radio i telewizor, a także telefony komórkowe winny być wyłączone.
Zasady zachowania się rodziny w czasie odwiedzin chorego:
- ktoś powinien czuwać przy drzwiach wejściowych,
- gdy kapłan wchodzi z Panem Jezusem rodzina powinna klęczeć w milczeniu (nie przed kapłanem, ale przed Jezusem Eucharystycznym),
- w momencie wejścia kapłana ktoś z obecnych powinnien poinformować jakie sakramenty życzy sobie chory i jaka jest jego świadomość,
- w czasie spowiedzi rodzina czeka na zewnątrz pokoju chorego,
- po spowiedzi rodzina wchodzi do pokoju i modli się na klęcząco wraz z chorym,
- rodzina wstaje dopiero po wyjściu kapłana z Panem Jezusem (chyba, że kapłan zakończył udzielanie Komunii i już nie ma Eucharystii, wówczas wszyscy wstają).
Sakrament chorych można przyjmować wielokrotnie w ciągu życia!
W przypadku, gdy chory zachowujący pełną świadomość w sposób kategoryczny nie życzy sobie obecności kapłana oraz przyjęcia sakramentów (namaszczenia, pokuty, Eucharystii) zaś rodzina wbrew jego woli wzywa z posługą - również o tym należy powiadomić kapłana przy wejściu, aby był on uprzedzony o potrzebie przeprowadzenia z chorym rozmowy duszpasterskiej.
Z wezwaniem kapłana nie należy czekać aż do momentu, gdy stan chorego powoduje utratę jego świadomości czy nawet przytomności. Sakrament namaszczenia przyjmują chorzy - żywi. Sakramentu namaszczenia nie udziala się zmarłym!
Uwaga: Wzywając kapłana do chorego - gdy odległość nie pozwala na dojście pieszo - rodzina winna zapewnić transport, aby ksiądz mógł dojechać z posługą sakramentalną. Zwrócić bowiem należy uwagę, że kapłan przewożąc w sposób godny Jezusa Eucharystycznego - nawet jeśli dysponuje własnym samochodem - nie może równocześnie pełnić roli kierowcy.